Verzelfstandiging geeft ruimte voor groei

Op zijn 17e begon Albert met werken in het bedrijf van zijn oom, een middelgroot bedrijf in de dienstverlenende sector. Zelf had zijn oom geen kinderen en vanaf het begin werd er gesproken over de mogelijkheid dat Albert ooit het bedrijf zou overnemen. “Dat heb ik dus altijd in mijn hoofd gehad. Al vrij snel nadat ik er kwam werken, stopte zijn compagnon en vroeg mijn oom of ik zijn nieuwe compagnon wilde worden. Ik was toen 21 en al mijn vrienden studeerden nog en gingen reizen. Dat wilde ik eigenlijk ook nog wel.” Albert besloot geen compagnon te worden maar als werknemer werkzaam te blijven in het bedrijf. “Achterafgezien was dat misschien in financieel opzicht niet een hele slimme keuze. Ik heb er al die jaren gewerkt alsof het wel mijn eigen bedrijf was en ben er helemaal voor gegaan.”

Crisis en ondernemen
Toen Albert jaren later toch interesse had om in te stappen in het bedrijf, stond zijn oom daar niet meer voor open. “Eerst kwam het voor mij te vroeg en toen ik er wel klaar voor was, was hij in een fase dat hij niet meer wilde. Toen heb ik besloten om uit het bedrijf weg te gaan. Ik ben toen een MBA gaan doen om me een andere richting op te ontwikkelen. Door de crisis gingen er weinig deuren open en kwam ik opnieuw in gesprek met mijn oom. Hij heeft me toen gevraagd of ik een dochteronderneming zou willen starten. Daar hebben we hele goede afspraken over gemaakt. Echt een satellietonderneming met een eigen locatie en met de ruimte voor mij om mijn eigen ding te doen, we wilden niet in eenzelfde situatie als eerder terechtkomen.”

De nieuwe onderneming begon al vrij snel te lopen en na anderhalf jaar stelde zijn oom de vraag of hij de dochteronderneming wilde overnemen. “Ik had toen ook interesse om het moederbedrijf over te nemen en zo ontstond ook de link naar ProMissie. Via een radiospotje over bedrijfsoverdracht in het familiebedrijf kwam ik bij Adriaan Westerveld van ProMissie terecht. Omdat hij, net als ik, christen is gaf dat mij vertrouwen, al moet je elkaar natuurlijk nog leren kennen. Die gemeenschappelijke deler is absoluut van meerwaarde gebleken in het proces.”

Nadruk op relationele aspect
Het proces begon als traditioneel overdrachtstraject. “We begonnen met gesprekken tussen mijn oom, Adriaan en mij. Dat waren hele prettige gesprekken. Wat Adriaan heel goed deed, was dat hij zich in beide partijen kon inleven. Daardoor hielp hij ons in die fase van het proces om dichter tot elkaar te komen. ProMissie onderscheidde zich door de nadruk op het relationele aspect. Ook mijn oom, als eigenaar, heeft dat erg gewaardeerd.” Daarbij heeft Rob Zoutewelle, register loopbaanprofessional bij ProMissie, assessments afgenomen en advies uitgebracht om te kijken welk opvolgingsprofiel paste bij het bedrijf en of Albert daarbinnen paste. “Er kwam toen uit dat ik er eigenlijk nog niet klaar voor was. Dat was wel even moeilijk, maar als ik er nu op terug kijk denk ik dat het waar was.” 

Daarmee stopte het opvolgingstraject, maar Albert vroeg – met instemming van zijn oom – Adriaan om hem bij te staan als adviseur in de aankoop van de aandelen van het dochterbedrijf. “Hij heeft mijn belangen toen behartigd. Daar was ik zo blij mee in die tijd. Zoiets heb je natuurlijk nog nooit gedaan. Wat komt daarbij kijken? De oprichting van een BV, juridisch advies, de gesprekken met de andere adviseur en het overnamecontract. Adriaan is een volwassen onderhandelaar, ik waardeer enorm wat hij heeft gedaan en hij heeft een belangrijke bijdrage in het hele proces gehad.”

Van bewogen proces naar mooie plannen
Inmiddels zijn we 2 jaar verder en gaat het goed met Albert en zijn bedrijf. “We begonnen met 4 man en inmiddels werken we met zo’n 20 man. Om goede kwaliteit en service te blijven geven aan onze klanten denk ik niet dat ons bedrijf heel groot moet worden. Daarom zijn we bezig om weer een nieuw bedrijf op te zetten. In de huidige markt veranderen zaken snel en wordt de markt steeds transparanter. Ik zie met dit nieuwe bedrijf een kans om een rol te spelen in de veranderingen in de markt.” Het is een bewogen proces geweest maar Albert treedt de toekomst vol mooie plannen tegemoet.